இப்படியும் சில கவிதைகள் - காதலுக்காக.

இப்படியும் சில கவிதைகள் -  காதலுக்காக.

வைதீஸ்வரன்

[1]  

[1]
உன்னுடைய வாசலுக்காக 

   மல்லிகை வளர்த்தேன்.

   பூ விரிந்து மலர்ந்த போது

   நீ விலாஸத்தை  மாற்றிக் கொண்டாய்!

 [2]

  தாகம் என்று மண்டியிட்டேன்.

   நீ இடுப்புக் குடத்தைக் கவிழ்த்தாய்...

   நீரில்லை என்று நிரூபித்துக் காட்ட!

[3]

  அடுத்த முறை

நீ என்னைக் கடற்கடற்கரையில்

  சந்திக்காதே!

  உன் பேச்செல்லாம்

  காற்றோடு போய் விடுகிறது.

 [4]

 உன் சிரிப்பைப் பிரித்துக்

  கவிதைக்குள் வைத்தேன்.

  ஆனால் நீயோ பிரிந்து சென்று விட்டாய்.

  இன்று  கவிதை

  என்னைப் பார்த்து சிரிக்கிறது.

 [5]

  காதலர்களுக்கு  எப்போதும்

  நிலவு தான் சாட்சியா?

  அவசியமாகும் போது

  அத்தாட்சியற்று  மறைந்து கொள்ள!!

[6]

  டெலிபோனில் உனைக் கேட்கும்போது

  என் காதுகளுக்கு

  உன்  உதடுகள் மீது தான்

  ஒரு கண்.

   [7]

உயர உயரக் குதித்தாய் அன்று

   மாம்பழங்கள் கையெட்டாமல்.

   இன்று உயரமாக வளர்ந்து விட்டாய்

   பழங்களை என் கைகளுக்கு விட்டு விட்டு!

  [8]

ரோஜா இதழ்களின்

  பனித்துளிகளைக் காண

  நந்தவனங்களுக்கு  நான்

  ஏன் அலைய வேண்டும் –

  இந்த நள்ளிரவில்?

  [9]

 நாளை மழை வந்தால்

   உனக்குக் கப்பலில் கடிதம் எழுதி

   மிதக்க விடுகிறேன்...

   நீ தெரு வாசல் படியில்

   நிற்கிறாயா.---..ஈரமாக?

   [10]

உன் பேச்சழகைப் பழித்துக் காட்டும்

   பறவைகளை நீ கண்டதுண்டா?

   நீ வராமல் காத்திருக்கும் தோப்புகளில்

   அந்தப் பறவைகள் தான்

   எனக்குப் பகை.

 [11]

 நாம் விடை பெற்றுத் திரும்புகையில்

  என் கன்னத்தின் ஈரத்தை

  துடைக்க  மனமில்லை எனக்கு..

  அது உன் கண்ணீரின் ஈர மொழிகள்

  என்பதால்!............

0

 * [ “ கால்- மனிதன் ” கவிதைத் தொகுப்பிலிருந்து]