இந்தக் கவிதை என்னை மிகவும் கவர்ந்தது. LOSING A LANGUAGE by W. S Merwin {B 1927}

இந்தக்  கவிதை  

என்னை  மிகவும்  கவர்ந்தது. 

இதை  சிறப்பாக  தமிழ்ப்படுத்துவது 

கடினம் என்று தோன்றுகிறது.

 யாராவது  செய்யலாம். 

இப்படிஒரு கவிதையை  

நான் எழுதியிருக்க வேண்டுமென்று  

பேராசைப்படுகிறேன்...

எனக்குப்  பிடித்த  கவிதைகளில்  

இதுவும்  ஒன்று. 

ஆனால்  ஆங்கிலத்தில்.   

        Vaidheeswaran

                             

    LOSING  A  LANGUAGE

by W. S  Merwin  {B  1927}

A breath leaves the sentences and does not come back

Yet  the  old  still  remember  something

they  could  say

But  they  know  now  such  things  no 

longer  believed

And  the  young  have  fewer  word

Many  of  the  things  the  words  were  about

No  longer  exists

The  noun  for  standing  in  mist  by  a  haunted  Tree

The  verb  for  “ I “

The  children  will  not repeat

The  phrases    their  parents  speak

Somebody  had  persuaded  them

That  it  is  better  to    say  something  differently

So  that  they  can  be  admired  somewhere

Farther  and  farther  away

Where  nothing  that  is  here  is known

We  have  little  to  say  to  each other

We  are  wrong  and  dark

In  the  eyes  of  the  New  owners

The  radio is incomprehensible

The  day  is Glass

When  there  is  a voice at  the door  it is  foreign

Everywhere  instead of a name there  is  a lie

Nobody has  seen  it  happening

Nobody remembers

That is what the words were  Made

To  prophesy

Here are the extinct  feathers

Here  is  the Rain we saw.